Sprawozdanie z wycieczki na budowę łącznicy kolejowej Zabłocie - Krzemionki

Cel wycieczki
Dnia 10 czerwca 2016 roku nasze Koło Naukowe udało się na budowę łącznicy kolejowej Kraków Zabłocie – Kraków Krzemionki, która ma pozwolić na skrócenie czasu przejazdu pociągów w kierunku Skawiny i Zakopanego o 15 – 20 minut. Generalnym wykonawcą tego projektu jest konsorcjum firm Budimex SA (lider) oraz Ferrovial Agroman SA (partner). Projekt obejmuje przebudowę układu torowego linii kolejowych nr: 91 i 94 oraz budowę nowej linii 624 poprowadzonej na estakadach kolejowych pomiędzy przystankami osobowymi. Łącznica będzie się składać z dwóch torów o łącznej długości 2,6 km (tor nr 1 – 1,2 km i tor nr 2 – 1,4 km). W ramach zadania konsorcjum wykona 2 wiadukty, 3 estakady, 2 kładki peronowe i 2 przejścia pod torami.

Zbiórka na uczelni!

Wszyscy z niecierpliwością czekaliśmy aż wycieczka wyruszy w drogę. Ok godziny 9.00 każdy był już wyposażony w kamizelkę, kask, odpowiednie buty i oczywiście dobry humor. Tak przygotowani udaliśmy się na przystanek tramwajowy gdzie rozpoczęła się nasza przygoda. Nieliczną grupę, składającą się
z 12 studentów wziął pod opiekę dr inż. Bogusław Jarek. Wszyscy byli ciekawi co tak naprawdę się tam dzieje.

Troszkę formalności :)

Po przybyciu na miejsce zostaliśmy zaproszeni do biura w którym znajdował się duży stół a na głównej ścianie wisiały rysunki wykonywanego obiektu. Kierownik budowy – Tomasz Wójcik - serdecznie nas przywitał i przedstawił w skrócie kilka informacji na temat realizacji. Oczywiście nie obyło się również bez przebycia i podpisania szkolenia z zakresu BHP. Wszyscy, choć bardzo zainteresowani teorią, nie mogli doczekać się wyjścia w teren. Po udzieleniu odpowiedzi na wszystkie nasze wstępne pytania, które się nam nasunęły, ruszyliśmy w teren. Nareszcie!

Stacja Kraków Zabłocie

Na samym początku została nam pokazana przebudowywana stacja Kraków Zabłocie. Docelowo ruch kolejowy będzie odbywał się nad stacją, a obecnie wykonane są już 2 przęsła po których poruszały się pociągi. Obecnie trwają prace pod obiektem, gdzie w przyszłości będzie przejście podziemne oraz sklepy. Utrudnienia z jakimi musiała poradzić sobie firma aby wybudować ten obiekt były znaczące. Po pierwsze, ruch pociągów musiał być ciągle zachowany na jednym torze. Wymagało to wysokiej dyscypliny od pracowników i ostrożności. Po drugie, dostęp ciężkim sprzętem był zapewniony tylko
z jednej strony. Montaż elementów po drugiej stronie odbywał się poprzez przekładanie belek ponad linią trakcyjną.
Zaprojektowany obiekt składa się ze stalowych dźwigarów zespolonych z zespolonym korytem balastowym. Dźwigary mają przekrój dwuteowy o wysokości 1,5m. Przyczółki to masywne ściany żelbetowe, zdylatowane pod poszczególne tory. Filar to masywna tarcza z zaokrąglonymi krótszymi krawędziami, monolitycznie połączona z poprzecznicami.

Czas na deser – estakady kolejowe

Po chwili dotarliśmy do dwóch głównych obiektów inżynierskich.
Dwie estakady to konstrukcje bliźniacze, różniące się długościami przęseł i wysokościami dźwigarów. Jedna z estakad ma ok. 540 metrów długości, a druga ok. 700 m długości. Oba obiekty są nieregularne w planie i znajdują się zarówno w łuku pionowym, jak i poziomym. Konstrukcja obu obiektów to belka wieloprzęsłowa ciągła. Długość najdłuższego przęsła będzie przekraczać 80 metrów (przęsło to będzie znajdować się nad skrzyżowaniem ulic Wielicka i Powstańców Śląskich). Szerokość konstrukcji wynosi prawie 8 metrów.
Belka estakad jest w formie dwóch dźwigarów skrzynkowych o wysokości ponad 2 metry, z żelbetowym korytem opartym na stalowych poprzecznicach.

Obecnie wybudowano większość podpór. Na uwagę zasługuje oryginalna ich forma. Są one w kształcie kielicha z przewidzianym miejscem na schowanie odwodnienia. Wszystkie podpory posadowione są
w sposób pośredni na palach żelbetowych.

Wiadukt WK-2

Jednym z miejsc, które wzbudziło nasze szczególne zainteresowanie było przejście estakady nad istniejącymi liniami kolejowymi oraz ulicą Dekerta. Z powodu zapewnienia odpowiedniej skrajni dla pociągów, dźwigary główne są niższe niż na pozostałej części. Zostało to wymuszone przez trakcję, która znajduje się zaledwie 18 cm poniżej konstrukcji. 

Podpory w rejonie wiaduktu WK-2 są w formie dwóch ścian posadowionych na jednym korpusie 

z poszerzeniami u góry w celu oparcia belki.
Dlaczego akurat takie? - Ponieważ w niedalekiej przyszłości mają być dobudowane jeszcze 2 linie kolejowe obok już istniejących (m.in. na odcinku Kraków Główny – Kraków Płaszów), które dzięki takiemu kształtowi podpór będą mieścić się dokładnie pomiędzy tymi ściankami. Elementy musiały być wykonane z niezwykłą precyzją aby została zachowana odpowiednia skrajnia.

Stacja Kraków Krzemionki

W ramach budowy łącznicy kolejowej w rejonie skrzyżowania ul. Powstańców Wielkopolskich i Wielickiej zostanie wybudowana nowa stacja Kraków Krzemionki. Będzie to wygodny węzeł przesiadkowy, zlokalizowany w pobliżu przystanku tramwajowego oraz terminalu autobusowego. Kładka peronowa znajdzie się między konstrukcjami obu estakad kolejowych. Zaprojektowana konstrukcja peronu będzie belką zespoloną stalowo-betonową, dwudźwigarową, 5-przęsłową. 

Wizualizacja - stacja Kraków Krzemionki

Postęp idzie pełną parą!

Przez ostatnie dni wykonano tor, który w niedalekiej przyszłości umożliwiać będzie przejazd pociągów
w relacji Kraków Płaszów - Kraków Bonarka. Pod kładką dla pieszych przy przystanku Kraków Krzemionki pojawiły się dwa rozjazdy. Odtąd trasa towarowa Kraków Bonarka - Kraków Prokocim będzie linią główną, od której odchodzić ma łącznica na Płaszów. Za kilka dni na wspomniany tor powinny powrócić regularne pociągi.

Troszkę matematyki nikomu nie zaszkodzi :)

Jak ta ogromna inwestycja kształtuje się w liczbach? Otóż:

• długość przebudowywanego torowiska kolejowego – 8,8 km pojedynczego toru;
• zabudowa 6 rozjazdów kolejowych;
• długość przebudowy sieci trakcyjnej – 6,5 km;
• łączna ilość stali zbrojeniowej do zabudowy – 3,1 tys. ton;
• łączna ilość stali konstrukcyjnej do zabudowy – 6,7 tys. ton;
• łączna ilość betonu do zabudowy – 25,5 tys. ton.

Czas na nas… :(

Na koniec wycieczki, zostaliśmy ponownie zaproszeni do biura. Wszyscy wspólnie dyskutowaliśmy o tym co zobaczyliśmy. Ponadto Kierownik udzielił Nam wiele cennych rad, które na pewno wykorzystamy 

w swojej karierze zawodowej.

SERDECZNIE DZIĘKUJEMY!

Pragniemy podziękować wszystkim osobom które przyczyniły się do realizacji tej niepowtarzalnej wycieczki, a w szczególności Tomaszowi Wójcikowi oraz Jakubowi Januszowi, którzy z ogromną precyzją oraz niebywałym zaciekawieniem pogłębili naszą wiedzę w budowie tego niepowtarzalnego obiektu!

Zachęcamy Was do zapoznania się ze stroną internetową http://www.zablocie-krzemionki.pl/, gdzie znajdziecie więcej informacji o inwestycji.

Karolina Tarnówka

Mateusz Cienkosz