Holendrzy to nie tylko świetni panczeniści, jak mieliśmy okazję się przekonać na właśnie zakończonej olimpiadzie w Sochi. Jest to specyficzny naród, który ma tendencję do robienia wielu rzeczy inaczej, zwłaszcza, jeżeli chodzi o budownictwo. Wystarczy wspomnieć o ich rozbudowanej sieci ścieżek rowerowych, czy o wszechobecnej zabudowie szeregowej. Nie można też zapominać o ich mostach, których dużą część stanowią mosty ruchome. Jednym z nich jest Slauerhoffbrug nad rzeką Harlinger Vaart w Leeuwarden.
 |
| autor: Erik Tjallinks |
Dlaczego nie most stały?
Holandia w znacznym stopniu leży poniżej poziomu morza, jest bogata w rzeki i kanały. Trzeba dodać, że kanały te są stosunkowo często używane do transportu towarów i ludzi. Dlatego też podstawowym wymogiem przy projektowaniu mostu w takich warunkach jest zapewnienie drożności cieku dla transportu wodnego. Nad małymi kanałami budowa mostu stałego (o odpowiedniej wysokości w świetle nad przeszkodą) byłaby po prostu zbyt kosztowna. Wysokie, masywne mosty zużywają zbyt dużo cennych zasobów przy ich budowie. Dodatkowo powodują wiele dodatkowych kosztów przy realizacji, jak budowa wysokich nasypów, czy wstrzymywanie ruchu drogowego na długi okres czasu. Świetnym rozwiązaniem w takich przypadkach jest budowa mostu ruchomego – mostu, który będzie się w stanie szybko podnieść, przepuścić statek i opuścić.
 |
| źródło: Google maps |
Most potrzebny od zaraz!
Od 1900 roku na południowym brzegu kanału Harlinger Vaart istniała zorganizowana strefa ekonomiczna. Od 1990 roku miasto rozpoczęło starania o realizację punktu przemysłowego również po północnej stronie kanału, co wiązało się z budową drogi (nowa obwodnica powstała nieco wcześniej) i mostu łączącego obie strefy. Leeuwarden chciało zbudować most rozpoznawalny, będący również punktem orientacyjnym i atrakcją turystyczną. Miasto skontaktowało się z firmą projektową van Driel Mechatronica, która miała już w swoich dokonaniach wiele spektakularnych i rozpoznawalnych obiektów. Projektanci wykonali 3 alternatywne projekty. Wybrano trzeci – najbardziej spektakularny, z jedną podporą i osobną przeciwwagą. Prognozowane koszty realizacji miały wynieść około 3,440 000 €. Kolejnym zadaniem Van Driela było rozwinięcie i przekalkulowanie wersji trzeciej oraz dostarczenie opisu konstrukcji i rysunków technicznych.
 |
| autor: Hindrik Sijens |
Projekt i budowa
Część projektowa została zakończona w 1998 roku. Do wybudowania mostu została zakontraktowana spółka złożona z dwóch firm: BSB Burgum i Balast Nedam za cenę około 3 mln €. Betonowa podstawa mostu została wykonana na miejscu przez Balast Nedam, natomiast pozostała (ruchoma, wykonana ze stali) część została przygotowana w dwóch częściach w zakładzie w Burgum (wieś niedaleko Leeuwarden). Elementy stalowe były transportowane przez statki, a następnie łączone w całość już w miejscu docelowym.
Budowę rozpoczęto zimą na przełomie 1998 i 1999 roku. Cały proces wykonawstwa przebiegał bez większych zakłóceń, pojawiały się jedynie niewielkie problemy. Natomiast po ukończeniu budowy pojawił się problem związany z nagrzewaniem konstrukcji przez promienie słoneczne w trakcie podnoszenia pomostu. Został on rozwiązany poprzez korektę w części hydraulicznej obiektu.
 |
| Źródło: materiały otrzymane od Gminy Leeuwarden |
 |
| Źródło: materiały otrzymane od Gminy Leeuwarden |
Innowacyjna konstrukcja
Konstrukcja mostu opiera się na modelu typowego mostu zwodzonego, w którym podnoszona część drogi jest równoważona przez przeciwległą masę; z tą różnicą, że mamy tylko jedną podporę (pod punktem środkowym mostu). Dzięki temu zużywa się znacznie mniej materiału - przy budowie oraz energii - przy użytkowaniu mostu.
Oddany do użytku w 2000 roku most jest podnoszony i opuszczany średnio 10 razy dziennie przez dwa cylindry hydrauliczne zlokalizowane w pojedynczym pylonie. Pomost jest wykończony od góry asfaltem wraz z zamocowanymi barierkami. Jego wymiary to 15 na 15 metrów. Główne dźwigary i belki poprzeczne są w konstrukcji nieobecne. Pozwala to na małą wysokość pomostu (zaledwie 50 cm), co z kolei zwiększa wysokość podnoszenia. Maksymalny możliwy obrót to 90 stopni. Dłuższe ramię obiektu ma długość w granicach 30-40 m.
 |
| autor: Hindrik Sijens |
Most – symbol
Most Slauerhoffbrug to obiekt, który wyróżnia się, nawet w bogatej w mosty Holandii. Jego nazwa pochodzi od sławnego poety Slauerhoffa, który urodził się w Leeuwarden. Niektórym obiekt przypomina ramię robota, dla innych to wielki latawiec. Jedno jest pewne: w prawdziwie holenderskim stylu jest to, że most to nie tylko wyczyn inżynierii, ale również dzieło sztuki.
Wojciech Jachym
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania!