Nim się obejrzeliśmy, za oknem pojawiło się lato, które przegoniło skutecznie wiosnę. Mimo pięknych dni, które całkowicie nie zachęcają do biernego siedzenia w pomieszczeniu, KNKM postanowiło zorganizować III spotkanie 13 maja. Tym razem postawiliśmy na luźniejsze podejście do prezentacji, dlatego też były one przedstawione przez naszych kolegów z budownictwa: Pawła Młynarczyka i Volodymyra Baykovskyy.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
Pierwszy do głosu został dopuszczony Zarząd Koła, który pokrótce opowiedział nam o wydarzeniach w nadchodzących dniach m.in. o kolejnym spotkaniu koła organizowanym wspólnie ze Skanska, „Dniu Lądowca” oraz „Festiwalu Nauki”. Po tych informacjach głos zabrał pierwszy prezentujący - Paweł. Chciał on zapoznać nas ze swoim pobytem w Portugalii w ramach programu „Erasmus”.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
Na samym początku przedstawił porównanie uczelni w Porto z Politechniką. Niestety nasza uczelnia nie wypadła korzystnie na tle swojej zagranicznej „siostry” (cóż, miejmy nadzieję, że kiedyś dościgniemy zagraniczne uczelnie). Następnie zostaliśmy zapoznani z kultura studencką w Portugalii, zwyczajami dotyczącymi strojów, traktowaniu „świeżaków” czy wydarzeniach kulturalnych.
Po części „kulturowej” przyszedł czas na część naukową. Dowiedzieliśmy się jak działa system dydaktyczny, w jaki sposób prowadzone są zajęcia oraz jak wygląda podział punktów ECTS w danym semestrze.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
Na sam koniec Paweł zostawił to, co chyba każdego najbardziej interesowało - rynek budowalny w Portugalii. Po krótkich informacjach o tym pięknym kraju już nie było tak różowo. Okazało się, że ta część gospodarki nie rozwija się dostatecznie dobrze w ostatnich latach (stadiony, które pozostały po Euro z 2004 r. będą prawdopodobnie rozebrane, ponieważ nie ma funduszy na ich utrzymanie).
Oczywiście jak na Koło Mostowe przystało, musieliśmy z tego spotkania wynieść wiedzę również o mostach. W Porto znajduje się 7 interesujących mostów: Ponte Dom Luis, Ponte Maria Pia, Ponte de Freixo, Porte de Sao Joan, Porte de Arrabida, Portte de Infante i Porte Vasco da Gamma.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
W drugiej części spotkania Koła mieliśmy okazję posłuchać o najdłuższym tunelu kolejowym na świecie. Owe zagadnienie przedstawił nam Volodymyr.
Na początku zaznajomił nas ze wstępnymi założeniami dotyczącymi Europejskiej Sieci Szybkich Kolei. Na mapce zostały ukazane połączenia, które istnieją i te, które mają zostać wybudowane do 2020 r. W Alpach ma powstać najszybsze połączenie kolejowe przebiegające przez masywy górskie.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
Wstępnymi założeniami, które przyjęli sobie projektanci Tunelu Gotthard są m.in. zwiększenie prędkości projektowej pociągów czy zwiększenie maksymalnej długości pociągów. Aby to osiągnąć trzeba np. zmienić pochylenie niwelety (każdy z przedmiotu PDS wie, że to niełatwa rzecz).
Wpóźniejszej części wykładu dowiedzieliśmy się, iż owy tunel jest planowany od co najmniej 50 lat. Już w 1947 r. powstał pierwszy pomysł w związku z jego budową, lecz dopiero w 1995 r. zatwierdzono ostateczny projekt. Zawierał on koncepcje architektoniczną jak i budowlaną - 2 nitki tunelu, podział na 5 sekcji: Erstfeld, Amsteg, Sedrum, Faido i Bodio. Jako, że jest to najdłuższy tunel na świecie, w projekcie zostały zawarte również stacje awaryjne w razie wypadku kolejowego.
 |
| fot. Jan Wędzicha |
W dalszej części zostaliśmy zapoznani z budową terenu, gdzie powstawał tunel. Jest on dość zróżnicowany pod względem geologicznym, przez co przysporzył budowlańcom nie lada problemów, chociażby takich, że nie mógł znajdować się w jednej linii prostej. Również z tych względów, wykorzystano dwie metody drążenia tunelu: austriacką (wysadzanie) i tarczową (TBM).
 |
| fot. Jan Wędzicha |
W czasie prezentacji Volodymyr opowiedział nam również o warstwach konstrukcyjnych obudowy, izolacji czy schemacie wentylacji. Omówił także, pokrótce, każdą ze stacji tunelu.
Na sam koniec pozostawił najciekawszą część, czyli koniec prac drążeniowych. Jakie było nasze zdziwienie, gdy usłyszeliśmy, że odchylenie, po przebiciu, wyniosło zaledwie 2 cm w pionie i 5 cm w poziomie! Jest to niewiarygodnie mała odchyłka, zważając, że całkowita długość wynosi 57 km.
Miejmy nadzieję, że spotkań tego typu będzie więcej i członkowie naszego koła nie będą bać się prezentować swoich zagadnień na forum publicznym. Zapraszamy na kolejne spotkania!
Magdalena Biegaj
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania!