18 kwietnia 2013 roku w hotelu Aspel przy ulicy Bratysławskiej w Krakowie odbyło się kolejne spotkanie Małopolskiego oddziału związku mostowców. Tematem spotkania były „Pierwsze geozaprawy do monolitycznych napraw betonu”, które zostały przedstawione przez reprezentantów firmy Kerakoll. Na początek przewodnicząca Oddziału Małopolskiego ZMPR Pani Grażyna Czopek zaprosiła wszystkich członków z rodzinami na zbliżając się dzień mostowca, którego obchody w tym roku zostały przesunięte na 25 maja (zamiast 18), w którym to będą odbywać się liczne imprezy, gry (brydż, bilard), prelekcje z wypraw m.in. z Afryki, pokaz filmów oraz konkursy dla dzieci.
 |
| Członkowie ZMRP zasileni gronem studentów z Koła Naukowego Konstrukcji Mostowych Politechniki Krakowskiej |
Wykład dotyczący tematu szkolenia wygłosił promotor firmy Kerakoll Bogdan Nowak, zaczynając od przedstawienia informacji o swojej firmie. Spółka Kerakoll powstała w 1968 r. w prowincji Modena we Włoszech, rozpoczynając swą działalność od produkcji w przydomowym garażu kleju do płytek. Obecnie firma posiada zakłady produkcyjne w wielu europejskich państwach (5 zakładów we Włoszech, 2 w Hiszpanii, 1 w Polsce oraz Grecji). W naszym kraju zakład produkcyjny rozpoczął swoją działalność 11 lat temu i zlokalizowany jest w miejscowości Rzgów.
W dalszej części wykładu prelegent przedstawił przyczyny korozji betonu. Zaznaczył, iż często ludzie nie związani z branżą budowlaną kojarzą beton jako materiał prosty i niezniszczalny, lecz my jako inżynierowie musimy zwracać uwagę na korozje betonu, która najczęściej związana jest z: karbonatyzacją, oddziaływaniem siarczanów, oddziaływaniem chlorków oraz wpływem zmian temperatury (zamrażaniem- rozmrażaniem). Prowadzący jednak skupił się na głównej wadzie betonu, którą jest skurcz hydrauliczny odpowiedzialny za większość spękań i szybką degradacje materiału.
Początkowym sposobem na naprawę zniszczonych elementów betonowych lub żelbetowych było zaklejenie ich zaprawą cementową (czyli w praktyce tym co aktualnie znajdowało się na placu budowy), gdyż dla robotników wydawało się to intuicyjne. Ówczesne naprawy bazowały na błędnej idei, mocne równa się trwałe. Zaprawy o wysokiej wytrzymałości nie sprawdziły się w praktyce ze względu na duży skurcz i związane z tym pęknięcia. Pierwszym rozwiązaniem były polimerowo-cementowe zaprawy „przeciwskurczowe” o wysokiej zawartości cementu, w których polimer pozwolił na uzyskanie dużych wytrzymałości przy braku skurczu w warunkach laboratoryjnych. Panuje przekonanie, iż chemia często rozwiązuje problemy w laboratorium lecz zawodzi na budowie, tak było i w tym przypadku. W miejscu realizacji konstrukcji często panują zmienne warunki pogodowe i środowiskowe, w których ta receptura nie sprawdziła się. W wyniku niepowodzenia w 1998 opracowano ulepszoną zaprawę w technologii BME o niskim module sprężystości dzięki zastosowaniu polimerów większej elastyczności. W roku 2005 zaczęto produkować nowe zaprawy spełniające założenia normy PN-EN 1504, w których w dalszym ciągu rozwijano koncepcje niskiego modułu sprężystości, redukowania skutków skurczu i przyczyn ich powstawania. W zaprawie zastosowane zostały również dodatki ekspansywne, których działanie jest odwrotne do zjawiska skurczu (pęcznienie), a także środki zwiększające wytrzymałość na rozciąganie cementu (betonu) co pozwoliło na uzyskanie szerokiej gamy produktów o różnych modułach sprężystości w zależności od docelowego zastosowania. Następnym etapem w rozwoju firmy było stworzenie KERABUILD PRESTO - szpachli do naprawy betonu spełniającej wymagania PN-EN 1504 w systemie atestacji 2+. Była to pierwsza zaprawa drobnoziarnista szybkowiążąca klasy R3 z możliwością dostosowania czasu wiązania ( Presto10 – czas wiązania 10 min i Presto 40- czas wiązania 40 min) poprzez mieszanie obu wyrobów w odpowiednich proporcjach.
 |
| Fragment katalogu Geolite |
I wreszcie to na co czekali wszyscy uczestnicy, dochodzimy do 2012 r., w którym następuje przełom w tej branży materiałów budowlanych. Powstają pierwsze geozaprawy do monolitycznych napraw betonów. Poprzez zastosowanie geospoiwa na bazie glinokrzemianów, uzyskujemy innowacyjne rozwiązanie pozwalające na zredukowanie zawartości cementu, i całkowite wykluczenie dodatków chemicznych i petrochemicznych, a także włókien organicznych. Dzięki temu uzyskujemy duże wytrzymałości fizyczne i odporność na działanie związków chemicznych, a dodatkowo sama zaprawa wg producenta praktycznie nie wykazuje skurczu.
 |
| Przygotowanie próbki przez przedstawiciela firmy |
Następnym etapem prelekcji była prezentacja praktyczna wykonania zaprawy Geolite, która została przeprowadzona przez jednego z przedstawicieli firmy Pana Jacka Szklarskiego. Próbka została przygotowana w silikonowej formie z umieszczonym wewnątrz stalowym prętem. Wszystkie składniki zaprawy zostały odmierzone z największą dokładnością – metodą „na oko”, do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W prezentacji został wykorzystany GEOLITE10, którego czas wiązania według producenta wynosi 10 min. Po 40 min próbka została „rozdeskowana” i przekazana uczestnikom do indywidualnej analizy. Podczas oględzin, szybko doszło do uszkodzenia produktu, który nie osiągną jeszcze odpowiedniej wytrzymałości.
 |
| Próbka po przejściach |
Na tym zakończył się pokaz oraz prezentacja przygotowana przez pracowników firmy Kerakoll. Następny etap spotkania wypełniony został poprzez pytania uczestników. Najbardziej dociekliwi pytali o metody oczyszczania skorodowanej stali przed pokryciem geozaprawą. Zdania uczestników były podzielone, jednak prowadzący zaznaczył iż należy dążyć do jak najlepszego przygotowania podłoża pod zaprawę Geolite. W polemice która wywiązała się tuż po zadaniu pytania, część uczestników podkreślała doskonałe zastosowanie piaskowania. Kolejne wątpliwości dotyczyły parametrów wytrzymałości na rozciąganie. Tutaj prowadzący odesłał uczestników do karty produktu informując jednocześnie że średni czas do otrzymania założonych wytrzymałości wynosi 28 dni. Dla uzyskania oczekiwanych parametrów produkt powinien być stosowany od 5 st. C, jednak już po kilku dniach materiał staje się odporny na ujemne temperatury. Na końcu zostało zadane pytanie o składnik decydujący o krótkim czasie wiązania, lecz prowadzący nie zdradził nazwy tej substancji, powołując się na tajemnicę handlową.
Podczas szkolenia firma Kerakoll przedstawiła szeroką gamę swoich produktów, nawiązując do tematu spotkania. Zostały także omówione problemy związane z degradacją betonu oraz różne metody zapobiegania dalszej destrukcji. Reasumując, monolityczne naprawy betonu wymagały i w dalszym ciągu wymagają profesjonalnego podejścia i odpowiedniej wiedzy inżynierskiej.
Agnieszka Strach
Daniel Brzozowski
Piotr Gagatko
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania!