“I always work with an architect, but the architect is not selecting the structure. I always wear the trousers. When I am working on a building I do not try to take the trousers, because when you are working on a building, the work of the architect is to organise the living life – where the light must be in a flat or how to organise a public centre like a cinema. To design a bridge is to master forces, and this is not the job of the architect.”
Przytoczona metafora przedstawia sedno współpracy architekta i inżyniera. Jej autor - francuski konstruktor Michele Virlogeux został niejednokrotnie nagrodzony za wkład w rozwój inżynierii lądowej i wodnej, miedzy innymi przyczynił się do rozpowszechniania technologii sprężania betonu. Zyskał on sławę i uznanie dzięki projektom jednych z największych obiektów mostowych na świecie, często o konstrukcji wantowej lub zespolonej.
 |
| fot. Ingénidiot |
Michel Virlogeux urodził się w 1946 r. w Sarthe. W 1967 r. ukończył École Polytechnique, a w 1970 został absolwentem École Nationale des Ponts et Chaussées. Do roku 1973 r. pracował w Tunezji przy projektach drogowych jednocześnie zdobywając tytuł doktora inżyniera na uniwersytecie Marii Curie w Paryżu. Rok później wstąpił do Bridge Department of SETRA, organizacji związanej z francuską Administracja Drogową. Kariera rozwijała się na tyle szybko, że w 1980 r. został on kierownikiem Large Concrete Bridge Division, a 7 lat później Large Bridge Division, Steel and Concrete. W ciągu dwudziestu lat zaprojektował 100 mostów i wiaduktów, w tym sławny Normandy Bridge. Obiekt ten łączył dwa miasta Honfleur i Hawr rozdzielone przez bagniste rozlewiska Sekwany. Początkowo proponowano konstrukcje wiszącą jednak Vilogeux ze względów finansowych oraz wymaganej większej odporności na działanie wiatru zdecydował się na most wantowy. Składa się on z 33 części, a jego ciężar utrzymuje 2000 km lin. Główne przęsło mostu ma długość 856 m i znajduje się na wysokości 20-piętrowego budynku. Posiadał on rekordową, niepobitą do roku 1999 rozpiętość miedzy filarami.
 |
| fot. IronTuna |
Virlogeux w 1995 r.opuścił stanowisko w French Administration i zaczął pracować jako niezależny konsultant. Jego główne osiągnięcia z tego okresu to udział w realizacji Tag Second Crossing w Lizbonie i budowa najbardziej znanego dzieła – wiaduktu Millau we Francji. Jest to najwyższa tego typu konstrukcja w Europie z najwyższym filarem o wysokości 341 m (na skalę globalną najwyższym mostem podwieszanym jest od stycznia 2012 r. Baluarte Bridge, o którym możecie poczytać tutaj).
 |
| fot. Roulex_45 |
Most ten stanowi jedyny płatny odcinek autostrady wiodącej z Paryża do Barcelony. Wznosi się nad doliną rzeki Tarn. Niestety podczas realizacji projektu Michel Virlogeux został przyćmiony przez człowieka, który grał drugie skrzypce w całym procesie projektowania i budowy - architekta Normana Fostera. Warto zaznaczyć, że przy jego budowie, która trwała jedynie 3 lata (2001-2004) wykorzystano niezwykle nowatorską wtedy metodę, polegającą na zbudowaniu gotowych przęseł na lądzie, a następnie na nasunięciu ich na właściwe miejsce przy pomocy 64 hydraulicznych siłowników o ogromnej mocy.W momencie ukończenia budowy, most uzyskał oficjalnie 3 rekordy świata:
- najwyższy pylon świata (o wysokości 244,96 metra).
- najwyższa wieża mostu (wierzchołek pylonu drugiego leży na wysokości 343 metrów).
- najwyżej położona droga mostu w Europie (jezdnia jest położona 270 metrów nad poziomem rzeki Tarn).
 |
| fot. ahisgett |
Oprócz rozwijającej się kariery ściśle związanej z pracą zawodową, Michel prowadził ważną działalność pedagogiczną m.in. jako profesor na swojej dawnej uczelni École Nationale des Ponts et Chaussées. Równie aktywnie uczestniczył w zgromadzeniach i stowarzyszeniach, takich jak Francuskie Stowarzyszenie Inżynierii Lądowej czy Federation Internationale de Precointainte, którego był prezesem od 1996 r. Po powstaniu Międzynarodowej Federacji Betonu – FIB – został wybrany na jej prezydenta, a po ukończeniu kadencji w 2000 r. mianowano go na prezesa honorowego.
Michel Virlogeux przyczynił się do rozwoju technicznych rewolucji takich jak wcześniej wspomniane mosty wantowe. Na pochwałę zasługuje także wkład włożony w prace nad betonem sprężonym. Jego pierwszym ważnym wyróżnieniem była nagroda IABSE w 1983 r, która rozpoczęła serie innych, takich jak Nagroda Budownictwa Amerykańskiego Instytutu Betonu czy Medal Reed i Malllik Instytucji Inżynierów Budownictwa. We Francji, otrzymał medal przyznany przez Society of Encouragement to Progress w 1993 r. oraz jedno z pięciu wyróżnień "Vinci de la Construction" przydzielonych w 1994 r. przez Society of Encouragement for the National Industry.
Na koniec warto wspomnieć o specyficznym stosunku tego cenionego inżyniera do architektów. Już cytat przytoczony na początku tekstu wskazuje na jego ściśle określone poglądy na temat funkcji architekta przy projektowaniu obiektów mostowych. Michele Virlegoux podczas konferencji Austroads Bridge w Auckland przekazał prostą wiadomość: projekt mostu to królestwo inżyniera i nie powinien być powierzany architektowi. Wspomniał na niej również o współpracy z Adamem Fosterem i problemach jakie wynikły z innego podejścia obu specjalistów. Według niego architekci chcąc osiągnąć zamierzony efekt estetyczny nie zdają sobie sprawy z powstających komplikacji od strony technicznej. Na pytanie, dlaczego więc projektowanie mostów coraz częściej zostaje powierzane architektom udzielił jasnej odpowiedzi: wszystko wróci do normy, gdy inżynierowie przestaną interesować się jedynie kodami i obliczeniami, a zaczną zwracać uwagę na estetykę konstrukcji, bowiem jego zdaniem zbyt dużo powstało już nieciekawych wizualnie obiektów i należy temu zapobiec w przyszłości.
 |
| fot. Glabb |
Obecnie Michel Virlegoux ma 76 lat, nadal pracuje w zawodzie między innymi przy projekcie Pont Jacques-Chaban-Delmas w Bordeaux. To szanowany i cieszący się wielkim uznaniem inżynier, który swoją dotychczasową pracą zasłużył na miano jednego z najwybitniejszych konstruktorów naszych czasów, tym bardziej z niecierpliwością czekamy na kolejne jego realizacje.
Katarzyna Duda
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania!