Przeczytaj od deski do kładki - Damian "Dexter" Fara - Infinity Bridge

Kolejny tydzień, kolejny poniedziałek, a więc pora zaprezentować Wam następną „perełkę” w światowej architekturze kładek dla pieszych. Opisywane przeze mnie obiekty jednym mogą się podobać, drudzy stwierdzą, że są kiczowate, a występujący w nich przerost formy nad treścią przyprawia o zawroty głowy. Niejednokrotnie sam jestem przerażony tym co pojawia się w Google, gdy szukam ciekawych i innowacyjnych konstrukcji. Powszechnie wiadomo, że każdy ma swój gust, dlatego chciałbym zaproponować, abyście w komentarzach oceniali prezentowane przeze mnie obiekty (wystarczy krótkie: „podoba mi się” lub „nie podoba mi się”). Z pewnością da mi to pogląd na to jakie obiekty Was zainteresowały, jakie nie oraz jak wypada moje zdanie na tle młodych mostowców i pozostałych budowlańców.

fot. Mrs Logic

Kolejnym obiektem, który wzbudził moje zainteresowanie stał się „Infinity Bridge” znajdujący się w północno-wschodniej części Anglii. Konstrukcja została przeznaczona do użytkowania przez pieszych oraz rowerzystów. Całkowita długość kładki wynosi 240 m, a obiekt wznosi się na wysokość 40 m. Szerokość całkowita obiektu to 5 m, a użytkowa (pomiędzy pochwytami poręczy) to 4 metry. Całkowity koszt budowy obiektu wyniósł 15 milionów funtów. Wznoszenie konstrukcji rozpoczęło się w czerwcu 2007 roku, a zakończono w grudniu 2008 roku. 14 maja 2009 roku obiekt oficjalnie otworzono i oddano do użytkowania. Każdego dnia z kładki korzysta około 4 tysiące osób, a więc natężenie ruchu na obiekcie jest bardzo spore. Nazwa obiektu wzięła się od symbolu nieskończoności (infinity), który jest tworzony przez konstrukcję łuków oraz ich odbicia w wodzie. Poniżej zamieszczam mapę z lokalizacją obiektu – niestety Google nie zaktualizowało zdjęć tej części Wielkiej Brytanii i według mapy obiekt jest ciągle w budowie.

Wyświetl większą mapę

Ciekawym faktem jest to, że podczas projektowania obiektu wykroczono znacznie ponad obowiązujące przepisy normowe. Projektowany okres użytkowania dla „Infinity Bridge” wynosi aż 120 lat! Przeprowadzono liczne testy obciążeniowe, badania wrażliwości na wiatr w tunelu aerodynamicznym oraz rozpatrzono wiele przypadków obciążenia wyjątkowego. Obiekt składa się z dwóch asymetrycznych stalowych łuków, które oprócz standardowego oparcia na brzegach rzeki dodatkowo wspierają się na podporze nurtowej. Łuki w tym miejscu łączą się tworząc ciągłą krzywą – jest to jedyny obiekt na świecie w którym zastosowano takie rozwiązanie. Ruch odbywa się po podwieszonej do łuków konstrukcji pomostu wykonanej z prefabrykowanych elementów betonowych. Na zdjęciu poniżej można zobaczyć w jaki sposób skonstruowana została podpora nurtowa i jak przebiegają łuki w tym charakterystycznym miejscu. Można także zauważyć, że obiekt co niektórych powala z nóg.

fot. Pickersgill Reef

Początkowo konstrukcja została zaprojektowana jako obiekt o długości 272 m. Oryginalny projekt zakładał, że wejścia na obiekt będą mieć długości 38 m (wejście od strony północnej) oraz 54 m (od strony południowej). Ostatecznie jednak północne podejście zostało przeprojektowane, a jego długość znacznie zmalała. Główny łuk w opisywanej konstrukcji ma długość 120 m, waży 300 ton, a jego wysokość to 32 m (wysokość od lustra wody to 40 m). Mniejszy łuk ma długość 60 m i wysokość 14 m. Wieszaki o średnicy 30 mm są rozmieszczone co 7,5 m i wykonane ze stali wysokiej wytrzymałości. Pomost obiektu zbudowany z prefabrykowanych, sprężonych elementów betonowych o grubości 125 mm stanowi jeden z najcieńszych tego typu elementów na całym świecie. Poręcze i balustrady zostały wykonane ze stali nierdzewnej. W świetle przepisów kładka została także wyposażona w tłumiki drgań, które mają ograniczyć drgania zarówno pionowe jak i poziome. Obiekt jest bardzo smukły, więc zastosowanie tłumików było konieczne. Jeden z nich zamontowano pod pomostem w krótszej części obiektu, natomiast 6 znajduje się pod dłuższym łukiem. Łączna masa tych elementów to aż 5 ton! Dodatkowym wymaganiem postawionym kładce było zachowanie skrajni żeglugowej – pomost znajduje się 8 m nad lustrem wody i spełnia wymagania stawiane w przepisach. Oczywiście nie mogę tutaj przemilczeć mojego ulubionego tematu dotyczącego obiektów mostowych, a więc iluminacji (wkrótce powstanie osobny artykuł poświęcony iluminacjom obiektów mostowych). Poniżej możemy zobaczyć jak konstrukcja prezentuje się nocą.

fot. http://www.victoriajohnson.co.uk

System oświetlenia został wykonany przez „Speirs and Major Associates” – jest to ta sama jednostka projektowa, która projektowała oświetlenie dla „Burj Al-Arab”. Nocą poręcz oraz pomost oświetlone są poprzez system niebieskich diod LED, które zmieniają kolor na biały wraz z krokami użytkowników:

Łuki są stale oświetlone na biało, podczas gdy pomost, rzeka oraz teren pod obiektem lśni w kolorze niebieskim. Nocą w lustrze wodnym pojawia się lustrzane odbicie łuków, które tworzy z obiektem symbol nieskończoności. 
Mam nadzieję, że „Infinity Bridge” również przypadnie Wam do gustu, tak jak i mi. Zachęcam do wyrażanie swoich opinii na temat obiektu w komentarzach. Według mnie jest to jedna z najpiękniejszych kładek dla pieszych na świecie, a z pewnością najlepsza z tych, które do tej pory opisywałem.

Damian "Dexter" Fara

PS: Damian jest leniem i nie chcę napisać artykułu na "Oblewany Poniedziałek" - zachęćcie go w komentarzach do tego dodatkowego wysiłku, jeżeli chcielibyście coś przeczytać w przerwie między obiadem u babci, a kolacją u cioci:)

Dawid Kisała

Posted in: Damian Fara, Dexter, iluminacja, infinity, Infinity Bridge, łuk, most łukowy, nieskończoność, poręcz